جنسيت
تشخيص جنسيت در ايگوآناهاي جوان بسيار دشوار است. در سن 6 ماهگي تفاوتهاي جسمي ظاهر شده و به سادگي مي توان نر و ماده بودن اين خزنده را از هم تفكيك داد.
نرها: به طور عمومي سايز و وزن نرها از ماده ها بيشتر است و در مناطق مختلف متفاوت است. نرها در زير گونه برجستگي بزرگي دارند كه به آن فلس بشقابي مي گويند و تا 3سالگي رشد نمي كند.
جمجمه و فك نرها نسبت به ماده ها بزرگتر مي باشند.
در زير رانهاي آنها خلل و فرج هاي برجسته اي به چشم مي خورد كه در مجاور مخرج قرار دارند كه در دوران جفت گيري مادۀ مومي شكل و بو داري از آنها خارج مي شود كه به وسيله آن ايگوآناي نر بر روي شاخه ها و صخره ها علامت گذاري كرده و نظر ماده ها را به سمت خود جلب مي كند.
غبغب گاوي در نرها بلند تر و بزرگتر است. آلت تناسلي در نرها از 14 تا 16 ماهگي شروع به رشد كرده و قابل رويت مي شود، قبل از اين زمان براي تشخيص جنسيت مي توانيد در 11 ماهگي با لمس كردن زير دم در قسمت آلت تناسلي برجستگي كوچكي را احساس كنيد كه دال بر نر بودن ايگوآنا است. ايگوآناها تيغ هايي در پشت گردن دارند كه به تاج پشتي معرف است اين تاج در نرها بلند تراست. در ايگوآناهايي كه از سوء تغذيه رنج ميبرند اين تاج از رشد خوبي برخوردار نمي باشد. كيست چربي كه بر روي سر قرار دارد در ايگوآناي نر برجسته تر مي باشد.
ماده ها: ماده ها داراي جثه، جمجمه، كيست چربي و فلس بشقابي كوچكتري نسبت به نرها مي باشند و در زير ران خلل و فرج ندارند. تاج پشت گردن و غبغب گاوي در ماده ها كوتاه است و يا فاقد آن مي باشند.
مرحلۀ بلوغ جنسي
بلوغ جنسي در ايگوآنا از 1 سالگي آغاز مي شود، در اين دوران شرايط محيطي بسيار تاثير گذار مي باشد. در طبيعت ايگوانا ها زود تر به سن بلوغ مي رسند در صورتي كه در اسارت بلوغ طولاني تري دارند زيرا رطوبت و گرماي مناسب و نور كافي كمتر در اين شرايط براي ايگوآناها مهيا مي شود. در اين زمان ايگوآناها آمادۀ جفت گيري مي شوند. بلوغ جنسي همراه با تغيرات زيادي مي باشد. اين تغيرات هم جسمي است و هم رفتاري. و صاحبان ايگوآنا بايد در بارۀ اين تغييرات اطلاعات كافي داشته، خود و شرايط محيطي را براي اين تغييرات آماده سازند.
ايگوآناي نر در فصل جفت گيري
در اين زمان دارندگان ايگوآناهاي نر بايد خود را براي يك سري مشكلات آماده سازند، يكي از اين مشكلات خشمگين شدن بيش از حد اين خزنده مي باشد صاحبان بايد بدانند كه بعد از بالغ شدن، ايگوآناي آنها هر هفته يا هر ماه و هر سال اين رفتار خشن را از سرمي گيرد و صاحبان مي توانند با مهيا ساختن شرايطي مناسب پرخاشگري آنها را تحت كنترل در آورند. يكي از دلايل اين سختگيري و بد رفتاري در نرها به علت تغييرات داخلي در فصل جفت گيري است. بعضي از نرها در اين فصل خيلي خطرناك و آسيب رسان مي شوند و اين را با حركات تند و سريع بدن، حمله كردن، گاز گرفتن، چنگ زدن و با دم شلاق زدن نشان مي دهند. دليل ديگر اين خشونت حساس شدن بيش از حد ايگوآناي نر نسبت به محافظت از ايگوآناي ماده و حفظ و توسعه قلمرو مي باشد.
زماني كه ايگوآناي نر در حال جفت گيري است از پشت پوست گردن ايگوآناي ماده را گاز مي گيرد كه اين گاز گرفتن عصبي نبوده بلكه نوعي ابراز علاقه به ايگوآناي ماده مي باشد.
بايد دارندگان ايگوانا اين مطلب را بپذيرند كه اين خزنده در اصل به حيات وحش تعلق دارد و اين رفتار جزئي از طبيعت و غريزه اين حيوان مي باشد.
اگر دارندگان ايگوآنا ارتباط خوبي با حيوان خود برقرار سازند و اطمينان ايگوآنا را بدست آورند و در فصل جفت گيري محيطي امن و دور از صدا هاي ناگهاني و ايگوآناهاي نر ديگر براي آن فراهم سازند در به آرامش رساندن اين حيوان بسيار موثر خواهد بود. البته ممكن است تمام اين امكانات براي ايگوآنايي فراهم باشد و باز رفتار خشونت آميز از خود نشان دهد، به اين نكته توجه داشته باشيد كه هر ايگوآناي نر در هر دورۀ جفت گيري توانايي بارور سازي 15تا18 ايگوآناي ماده را دارا مي باشد (معمولاً يك روز جفت گيري مي كنند و يك روز استراحت ) و نداشتن ماده يكي ديگر از دلايل خشونت اين حيوان مي باشد شما براي حل اين مشكل احتياج به 15 ايگوآناي ماده نداريد بلكه مي توانيد عروسكي هم جثه آن در اختيار ايگوآنا قرار دهيد.
شايان ذكر است تعداد زيادي از ايگوآناهاي نر در فصل جفت گيري هيچ خشونتي از خود نشان نمي دهند و بسيار آرام و مطيع رفتار مي كنند اما بهتر است صاحبان اين مطالب را دانسته و خود را براي اين شرايط آماده سازند.
صاحبان وقتي متوجه اين حالات در ايگواناي خود مي شوند ممكن است به عقيم كردن آن فكر كنند ولي بايد به آنها توصيه كنم كه اصلا به اين موضوع فكر نكنند زيرا اين عمل عملي بسيار سخت و مخاطره آميزي براي ايگوانا محسوب مي شود و بيشتر دامپزشكان آن را انجام نمي دهند. و بايد اين مطلب را بدانيد كه در بسياري از ايگوآناهاي نر عمل عقيم سازي همراه با خشونت بيشتري بوده زيرا غدد جنسي ايگوآناها هورمون تست سترون توليد نمي كند و حيوان نمي تواند بر اعصاب خود كوچكترين كنترلي داشته باشد.
تغيرات ديگري كه در ايگواناي نر در اين فصل مشاهده مي شود، تغيير رنگ بدن كاهش آب بدن، بي اشتهايي و كاهش وزن است و اختلال در انجام عمل دفع، كه به علت كاهش مصرف آب و غذا و فراموشي موقتي كه در اين دوران براي ايگوآنا به وجود مي آيد عمل دفع در دراز مدت صورت مي گيرد و حجم زيادي از روده اشغال شده و در هر با ر دفع مزاج، فضاي زيادي از محيط زندگي خود را آلوده مي سازد كه صاحبان بايد به اين شرايط توجه داشته و محيط را پاكيزه سازند.
ايگوآناي ماده در فصل جفت گير
ايگوآناي ماده اي كه از لحاظ جسماني در سلامت كامل باشد حتي اگر جفتي نداشته باشد باز عمل تخم گزاري را انجام مي دهد. در مدت آبستني غذاي ايگوآناي ماده كم مي شود و اين بي اشتهايي باعث لاغر شدن موضعي دم و دست و پاي حيوان مي شود و شكم بعلت رشد تخمها متورم و برجسته شده و شكم شكل كروي به خود مي گيرد در اين زمان صاحبان بايد به آهستگي شكم حيوان را لمس كنند زيرا كوچكترين فشار مي تواند باعث شكسته شدن تخمها در فضاي شكم شده و موجب عفونت و مرگ ايگوآناي ماده گردد. بهتر است در اين زمان مكان زندگي ايگوآناي ماده را با بستري نرم بپوشانيد تا در زمان خواب و استراحت به شكم حيوان فشار وارد نشود.
فصل تخم گزاري
آغاز تخم گزاري ايگوآناي ماده در 18 ماهگي است و در هر تخم گزاري 30تا 60 تخم توليد مي شود، تخمها نارنجي روشن بوده و 5/1 سانتيمتر مي باشند. ايگوآناي ماده تخمها را در خاك دفن كرده و بر روي آن مي خوابد و بعد از 2 ماه و 10 روز نوزادان از تخم بيرون مي آيند و با مدفوع ايگوآناي مادر تغذيه مي شوند، اين تغذيه براي ايگوآناهاي نوزاد بسيار حياتي است و باعث ايمن سازي بدن آنها در برابر باكتريها و انگل ها مي باشد. اين تخم گزاري هر سال در فصل تابستان آغاز مي شود. صاحبان ايگوآنا بايد به اين نكته توجه داشته باشند كه تغييرات ناگهاني آب و هوا، شهر يا كشور و نا مناسب بودن شرايط زيست محيطي و تغذيه، فشار هاي عصبي و بيماري مي تواند باعث تاخير در زمان تخم گزاري گردد.
در عكسهاي زير وضع ظاهري حفرۀ شكم را در ايگوآناي ماده مشاهده مي كنيد. عكس اول در اوايل آبستني گرفته شده است و عكس سمت دوم در اواخر آبستني گرفته شده و نشان مي دهد كه تخمها حجم وسيعي از شكم را احاطه كرده اند .
در بيشتر ايگوآناهاي ماده تغييرات فيزيكي به خوبي قابل رويت هستند اما در بعضي از ايگوآناها ممكن است تغييرات شكم ديده نشود در اين زمان به علت اشغال شدن حجم وسيعي از حفرۀ شكم حيوان به صورت محسوسي بي اشتهايي و لاغر شده و مي توان به آبستني ايگوآنا پي برد، بهتر است در زمان مشاهدۀ اين تغييرات ظاهري با دامپزشك مشورت كرد و به طور دقيق از آبستن بودن ايگوآنا آگاه گرديد.
در زمان آبستني ايگوآناي ماده براي ساخته شدت پوست تخمها به كلسيم زيادي احتياج دارد و امكان به وجود آمدن بيماري (MBD ) در اين زمان براي ايگوآناي ماده بسيار زياد است. مصرف كلسيم و مولتي ويتامين مينرال بسيار توصيه مي شود.صاحبان در اين زمان بايد تغييراتي در جيرۀ غذايۀ ايگوآناي آبستن ايجاد كنند، در اين دوران بهتر است حجم غذا افزوده و از گياهان و ميوه هاي آبدار و داراي كلسيم بالا بيشتر استفاده گردد.
لانه گزيني
در زمان آبستني، صاحبان مشاهده خواهند كرد كه ايگوآناي ماده پي در پي در حال پنجه كشيدن به اطراف محل زندگيش مي باشد و اين عمل به علت ساخت غريزي لانه مي باشد. ايگوانا دوست دارد در اين زمان در خاك تونل حفر كرده و تخمها را در آن دفن كند به همين سبب ساعتها به اين كار مي پردازد تا لانه اي مناسب مهيا سازد. بهتر است صاحبان در اين زمان جعبه اي محكم و پلاستيكي به طول 5/91 تا 183 سانتيمتر و عمق 65 سانتيمتر را از خاك نرم و يا ماسه پر كرده و در اختيار ايگوآناي ماده قرار دهند، لبه هاي جعبه نبايد تيز و برنده باشند و خاك بايد تميز و عاري از هر گونه آلودگي و يا اشياء تيز و برنده باشد.
ممكن است بعضي از دارندگان ايگوآنا كه مايل به تكثير اين حيوان نيستند به اين فكر برسند كه اگر آشيانه مناسب براي ايگوآناي آبستن فراهم نكنند ايگوآناي آنها از تخم گزاري صرفه نظر كنند، بله اين تصور كاملاً درست مي باشد و بسيار خطرناك است زيرا ايگوآناي ماده تخمها را در شكم نگاه مي دارد و تخمها در بدن فاسد شده و باعث مرگ حيوان مي شود.
مشكلات تخم گزاري
زمان تخم گزاري در ايگوآنا ساعتها به طول مي انجامد در اين زمان تخمها با فاصله اي كم از بدن ايگوآنا خارج مي شوند. در بعضي از مواقع ديده شده كه يك تخم در بدن ايگوآنا چرخيده و مانع خروج تخمهاي ديگر شده در اين زمان فشار زيادي توست ايگوآنا براي خروج تخمها وارد مي شود كه براي حيوان خطرناك بوده و باعث شكسته شدن تخم در بدن و يا در رفتگي استخوان لگن ميشود و همراه با مرگ كاذب(رخوت و بي تحركي ) مي باشد. در اين شرايط هرچه سريع تر بايد به دامپزشك مراجعه شود و با انجام عمل عقيم سازي و خارج كردن تخمدانها ايگوآنا را از مرگ نجات داد. اين عمل بسيار مهم و مخاطره آميز مي باشد به همين دليل بايد از دامپزشكي كمك خواست كه متخصص خزندگان است و در اين زمينه مهارت كافي را دارا باشد.
اگر فردي از ايگوآناي ماده عقيمي نگهداري ميكند بايد اين را به خاطر داشته باشد كه هر ساله در زمان تخم گزاري ايگوانايش آبستني كاذب خواهد داشت كه همراه با تمام حالات و تغييرات آبستني مي باشد.
در تصوير زير ايگوآناي ماده اي را مشاهده مي كنيد كه دوره آبستني سختي داشته و عمل عقيم سازي بر روي آن انجام گرفته و بخوبي برش و بخيه را بر روي شكم ديده مي شود. و در تصوير ديگر تخمها را در دو تخمدان مشاهده مي كنيد كه به علت بالا بودن تعداد و جثۀ كوچك ايگوآنا از بدن خارج شده است.
نظافت محيط زيست ايگوآنا
يكي از مهمترين مسئوليتهاي صاحبان ايگوآنا نظافت محيط زيست اين خزنده مي باشد. اين عمل باعث حفظ سلامت شما و حيوانتان خواهد شد. يكي از علل آلودگي محيط ايگوآنا تغذيه اين حيوان مي باشد. همانطور كه مي دانيد ميوهها و سبزيجات در محيطهاي گرم و مرطوب زود فاسد مي شوند و اين محيط مكان مناسبي براي رشد ميكربهاي تك ياخته اي و باكتريها مي باشد. به همين منظور همانطور كه قبلاً اشاره شد ظروف آب و غذا بايد روزانه مورد نظافت قرارگيرند و اگر بر روي بستر حيوان نيز آثاري از تكه هاي ميوه ديده مي شود بايد برداشته شوند و هميشه بايد محيط زندگي ايگوآنا از مدفوع پاك باشد.
در محيط زندگي خزندگان امكان تكثير ميكربهاي تك ياخته اي مانند سالمونلا زياد مي باشد به همين منظور بهتر است قبل و بعد از تماس با محيط و حتي ايگوآنا دستها را با آب و صابون ضد باكتري شستشو دهيد با اين عمل از شيوع آلودگي به محيط زيست خود و ايگوآنا جلوگيري به عمل آورده ايد. نظافت محيط ايگوآنا بهتر است به صورت هفتگي صورت گيرد. در اين زمان تمام اشياي داخل محيط و بدنه ها و كف بايد با آب گرم و محلولهاي ضدعفوني كننده شستشو شود و بعد از نظافت هيچ آثاري از اين مواد نبايد برجا بماند.
نظافت و استحمام ايگوآنا
بيشتر مردم فكر مي كنند ايگوآناها خزندگاني آلوده هستند در صورتي كه اين افراد كاملاً در اشتباه مي باشند زيرا ايگوآنا جزو تميز ترين حيوانات به شمار مي رود و اين يك حقيقت است.
زماني اين حيوان آلوده و كثيف مي شود كه از سمت صاحبش مورد بي توجهي قرار گيرد و دارندۀ ايگوآنا محيط زيست اين حيوان را بدون نظافت رها كرده باشد، و ايگوآنا مجبور به زندگي در محيطي آلوده به مدفوع و ميوه هاي فاسد و آب كهنه باشد، و اين وضعيت باعث بيماري و آلودگي محيط ، حيوان و حتي انسان مي گردد.
در صورتي كه صاحب ايگوآنا فردي مسئول بوده و خود را موظف به حفظ نظافت و سلامت حيوان خود بداند هيچگاه آلودگي و بيماري در محيط زندگي ايگوآنا ديده نمي شود.
شرايط و روش استحمام ايگوآنا
ايگوآنا به استحمام روزانه احتياج دارد. و اگر صاحبان به دليل نداشتن وقت كافي و شرايط مناسب از انجام دادن روزانۀ آن نا توان بودند توجه داشته باشند كه حداقل هفته اي يكبار استحمام براي ايگوآناها الزامي مي باشد. حمام كردن علاوه بر نظافت جسمي باعث تحريك روده شده و موجب مي شود عمل دفع در ايگوآنا به سهولت انجام گردد و همچنين بر طراوت و شادابي پوست مي افزايد و موجب تقويت عضلات و بيشتر شدن اشتها در ايگوآناها ميشود.
براي شستشوي ايگوآنا به يك وان و يا يك ظرف بزرگ پلاستيكي كه با جثه ايگوآناي شما برابري داشته باشد احتياج خواهيد داشت.و حتي اگر ايگوآناي كوچكي داريد هيچگاه آن را در سينگ ظرف شوي استحمام نكنيد و قبل و بعد از حمام ظرف و وان ايگوآنا را خوب ضد عفوني كنيد.
براي شستشوي ايگوآنا به شامپو هاي حيوانات خانگي و يا صابون احتياجي نيست آب بهترين وسيلۀ شستشو براي ايگوآنا مي باشد.
آبي كه براي حمام ايگوآنا در نظر مي گيريد نبايد خيلي سرد و يا گرم باشد و قبل از داخل كردن ايگوآنا در آب از دماي آن اطمينان حاصل كنيد. عمق آب نبايد زياد باشد به حدي مناسب است كه سر و شانه هاي ايگوآنا خارج از آن قرار گيرد. هيچگاه شير و يا دوش آب را بر روي ايگوآنا به صورت مستقيم باز نكنيد و يا حيوان را يك دفعه داخل آب نيندازيد بلكه اين عمل بايد همراه با آرامش صورت گيرد تا ايگوآنا از آن احساس رضايت بدست آورد. هيچگاه در زمان استحمام ايگوآنا را در آب قرار ندهيد و خود از محيط دور شويد زيرا ممكن است در زمان نبود شما خطري حيوان را تحديد كند.
بيشتر ايگوآناهاي بالغ به شنا علاقمند مي باشند اما اين حالت در ايگوآناهاي جوان كمتر ديده مي شود. بهترين زمان براي شستشوي ايگوآناي جوان 5 دقيقه مي باشد و به مرور زمان كه ايگوآناي شما به اين شرايط عادت كرد مي توانيد طول مدت آن را بيشتر كنيد. در زماني كه ايگوآنا به سن بلوغ رسيد مي توانيد اين زمان را تا 30 دقيقه نيز افزايش دهيد. و حتي مي توانيد ظرف مناسبي كه لبه هاي آن بدون تيزي باشد در محيط ايگوآنا قرار دهيد تا حيوان خود به شنا بپردازد. به ياد داشته باشيد عمق ظرف نبايد زياد باشد.
دما: از آنجا كه ايگواناها حيواناتي خونسرد هستند و از نقاط گرم و مرطوب دنيا مي آيند، لذا گرم بودن محيط زندگي آنها در اسارت امري ضروري است. شما بايد يك نقطه براي آفتاب گرفتن حيوان در گوشه اي از آكواريوم با دمايي معادل 32 تا 35 درجه سانتيگراد ايجاد كنيد و در عين حال دماي عمومي محيط آكواريوم نيز نبايد از 26 درجه سانتيگراد در طول روز كمتر شود. دماي پايين و غيركافي جلوي هضم كامل غذا و جذب مواد غذايي را مي گيرد، رشد را متوقف مي كند و باعث سوء تغذيه مي شود. بعلاوه، ايگوانايي كه در محيط هاي خيلي خنك زندگي كند، دچار ناراحتي و كم تحركي مي شود. در واقع، شما مي بايست داخل محيط آكواريوم دامنه اي از دماهاي مختلف را تأمين كنيد تا ايگوانا براحتي بتواند با اين سو و آن سو رفتن بين نقاط گرم و خنك، دماي بدن خود را تنظيم كند. مثل تمام حيوانات، ايگواناها بايد چرخه ي شبانه و روزانه داشته باشند؛ به اين معني كه شما بايد گرماي شب را بدون استفاده از نور و روشنايي تأمين كنيد (مثلاً با استفاده از لامپ هاي سراميكي).
نور: ايگواناها بايد يك منبع نور UVAو UVB]در آكواريوم خود داشته باشند. نورUVAبا فراهم كردن عناصر طبيعي نور آفتاب باعث تحريك رفتارهاي طبيعي در حيوان مي شود؛ درحاليكه نور UVBاز جنبه هاي ديگري داراي اهميت است. بدون نور UVB، پوست بدن ايگوانا نمي تواند ويتامينD3]لازم را توليد كند و يا اينكه ممكن است در تجزيه و مصرف درست كلسيوم دچار مشكل شود. ايگواناهايي كه از نور ماوراء بنفش UV محروم هستند، دچار يك بيماري بنامMBD(بيماري متابوليكي استخوان) مي شوند كه متأسفانه در ايگواناهاي در اسارت بسيار شايع است. اين بيماري باعث ضعيف شدن استخوان، دفرمه شدن آرواره ها و استخوان ها و در نهايت مرگ زودرس مي شود. بدون شك بهترين و تمام عيارترين منبع اشعه ي ماوراء بنفش خورشيد است. ايگواناي شما طي يك برنامه ي منظم روزانه با آفتاب گرفتن در مقابل خورشيد، مي تواند مقدار زيادي از اشعه ي طبيعي ماوراء بنفش را دريافت كند. در كل ايگواناي شما هرچه بيشتر به نور آفتاب دسترسي داشته باشد، برايش بهتر است. اما به اين نكته توجه داشته باشيد كه حائل هاي شيشه اي يا پلاستيكي مانع رسيدن تمام و كمال عناصر اشعه ي ماوراء بنفش به بدن ايگوانا مي شود؛ به همين دليل شما نمي توانيد ايگواناي خود را پشت يك پنجره ي بسته در مقابل نور آفتاب قرار دهيد. شيشه ي پنجره بيشتر عناصر اشعه ي ماوراء بنفش را مي گيرد، بنابراين ايگواناي شما نمي تواند از اين نور براي توليد ويتامين D3در بدن خود استفاده كند (هرچند كه ممكن است از اين كار بسيار لذت ببرد).اما يك منبع ديگر براي توليد اشعه ي ماوراء بنفش، لامپ هاي فلورسنت UVمخصوصي هستند كه در اكثر پت شاپ ها و كلينيك ها و داروخانه هاي دامپزشكي موجود هستند. برخي گمان مي كنند كه اگر هر روز نور طبيعي آفتاب در اختيار ايگوانا قرار بگيرد، ديگر نيازي به نور مصنوعي ماوراء بنفشUVدر آكواريوم حيوان وجود ندارد. با اين حال، انجمن ايگواناي سبز استفاده از اشعه ي مصنوعي ماوراء بنفش را در كنار استفاده از نور طبيعي آفتاب به شدت توصيه مي كند؛ تا اطمينان حاصل كنيد كه ايگواناي شما به قدر كافي اشعه ي ماوراء بنفش را دريافت كرده است. تأثير نور طبيعي آفتاب در تحريك ايگوانا به توليد ويتامين D3تحت عواملي چون فصلي كه در آن قرار داريد يا عرض جغرافيايي مكاني كه در آن زندگي مي كنيد متغير است. بهرحال، استفاده از نور مصنوعي ماوراء بنفش، بخصوص در اقليم هاي ابري و شمالي و خنك تر، در نقش يك به اصطلاح پشه بند عمل مي كند.
[رطوبت: ايگواناها در كنار دماي بالا، به رطوبت خيلي بالايي نيز احتياج دارند. يكي از شايع ترين مشكلاتي كه در ايگواناهاي در اسارت ديده مي شود، همين از دست دادن آب بدن است. سيستم بدن ايگوانا طوري طراحي نشده كه نياز زيادي به نوشيدن آب داشته باشد، چراكه رطوبت بالاي محل طبيعي زندگي شان و نم زيادي كه در غذايشان وجود دارد، آب مورد نياز بدن را بخوبي تأمين مي كند. اما محل زندگي آنها در اسارت بسيار خشك تر است، بخصوص اينكه آنها ميل زيادي به نوشيدن آب ندارند- حتي اگر منبع آب در كنارشان باشد-، لذا بسياري از آنها بيشتر اوقات زندگي خود را در حال كمبود آب بدن مي گذرانند. كم آبي دائم به كليه ها فشار مي آورد و مي تواند باعث از كار افتادگي كليه ها در سنين پائين شود. بر اين اساس، مرطوب بودن محل زندگي ايگوانا بسيار مهم و ضروري است. از ديگر اثرات مثبت رطوبت بالا اينست كه روند پوست اندازي را براي حيوان آسان مي كند. درجه رطوبت در آكواريوم ايگوانا بايد بين 65 تا 70 درصد باشد.
نتيجه:] همانطور كه مشاهده كرديد، تأمين و ايجاد يك محيط مناسب براي زندگي ايگوانا در اسارت كار ساده اي نيست؛ اما در هر حال كاري است كه بايد انجام شود. مواردي كه در بالا ذكر شد، چيزهايي نيستند كه ايگواناي شما مي خواهد[، بلكه مواردي هستند كه ايگوانا براي سالم و شاداب ماندن به آنها احتياج دارد. وقتي كه با شرايط مورد نياز زندگي ايگوانا آشنا شديد، قدم بعدي آنست كه بدانيد چگونه آنها را انجام دهيد. آنگاه وقت آنست كه تصميم بگيريد براي سكوهاي بالا رفتن ايگوانا از چه موادي استفاده كنيد، براي كف پوش آكواريوم چه موادي را در نظر بگيريد، و چه ابزار روشنايي و گرمايي و رطوبتي را براي آكواريوم استفاده كنيد. انتخاب هاي فراواني براي شما وجود دارد كه البته همه ي آنها خوب نيستند. ممكن است بعضي مواد و ابزار براي بعضي ها خوب كار كند، اما متناسب با آكواريوم شما نباشد. لذا، تنها درك و يادگيري مسائل محيط زندگي ايگوانا كافي نيست؛ توصيه ي ما اينست كه هيچگاه مطالعه را متوقف نكنيد.]
اصول اوليه ي محل زندگي ايگوانا(1)
جمله اي كه ممكن است بارها و بارها از زبان متخصصين و دامپزشكان درباره ي ايگوانا شنيده باشيد، اينست كهنگهداري آنها در منزل كار راحتي نيست]. چرا اينچنين است؟ درحاليكه نگهداري حيواناتي مثل سگ، گربه و ماهي به اين دشواري نيست. مگر ايگواناها چه مي كنند كه نگهداري از آنها سخت و دشوار است؟ مهمترين مسأله اين است: ايگواناها همانند ديگر خزندگان و دوزيستان، در بسياري از جنبه هاي زندگي شان به محيط اطرافشان وابسته اند؛ درحاليكه حيوانات خانگي ديگري مثل پستانداران مي توانند از منابع ديگر انرژي خود را تأمين كنند. ايگواناها گرماي مورد نياز بدن شان را از محيط اطرافشان مي گيرند. بدن آنها از امواج نوري خاصي در محيط استفاده مي كند تا كمك حال متابوليسم و فعل و انفعالات شيميايي بدن شان باشد. اين حيوانات خود را بخوبي با محيط طبيعي زندگي شان در نقاط گرم و مرطوب دنيا وفق داده اند، در حاليكه محيط زندگي آنها در اسارت با شرايط آنها در طبيعت به كلي متفاوت است. خلاصه ي مطلب اينكه اگر شما نتوانيد محيط مناسبي كه برطرف كننده ي نيازهاي اين حيوان باشد را تأمين كنيد، آنها آسيب مي بينند، بيمار مي شوند و حتي ممكن است بميرند. فهم و درك نيازهاي حيوان قبل از تهيه و تأمين محل زندگي او، بسيار مهم و ضروري است. اما نيازهاي اوليه و اساسي محل زندگي ايگوانا چيست؟اندازه ي آكواريوم: تازه كارها بايد بدانند كه آكواريوم يك ايگواناي بالغ بايد به حد كافي بزرگ- تا نزديك به 2 متر!- و جادار باشد. تصور غلطي بين مردم وجود دارد كه اندازه ي قفس يا آكواريوم (اگر كوچك باشد) مي تواند رشد ايگوانا را محدود و متوقف كند؛ در حاليكه آنها در تمام طول عمر- در كودكي سريعتر و با بالا رفتن سن به آهستگي- به رشد خود ادامه مي دهند. يك ايگواناي جوان در سال اول نيازمند يك آكواريوم 55 گالوني (200 ليتري) خواهد بود. قبل از اقدام به خريد ايگوانا، بايد اطمينان حاصل كنيد كه فضاي خالي و لازم براي محل زندگي حيوان را در اختيار داريد و يا اينكه به او اجازه دهيد تا آزادانه در خانه تان گردش كند و در عين حال نيازهاي زندگي اش هم فراهم باشد.
محل زندگي ايگوانا (آكواريوم يا قفس) در عين داشتن ارتفاعي مناسب، بايد حداقل دوبرابر اندازه خود حيوان طول داشته باشد. براي يك ايگواناي بالغ، حداقل ارتفاعي معادل 180 سانتيمتر لازم است. ايگواناها حيواناتي درخت زي هستند و لذا در ارتفاع احساس امنيت بيشتري مي كنند. عرض آكواريوم هم مي بايست حداقل نصف طول خود حيوان باشد. با اين حال ناگفته پيداست كه هرچه محل زندگي ايگوانا بزرگتر باشد، حيوان در آن احساس آرامش و امنيت بيشتري خواهد كرد. آكواريوم هاي خيلي كوچك نه تنها باعث استرس حيوان مي شود، بلكه ممكن است باعث آسيب ها و صدمات بدني هم بشود. زخم هاي روي بيني و ناخن هاي شكسته حاكي از آنست كه ايگوانا بروي در و ديوار آكواريوم خود پنجه مي كشد و بيني خود را به شيشه مي مالد تا شايد راه فراري بيابد. آكواريوم هاي كوچك همچنين جلوي حركت و تحرك حيوان را مي گيرد و توانايي هاي بالا رفتن او را محدود مي كند. ضعف و ناتواني ماهيچه ها عمدتاً به دليل كمبود فعاليت هاي بدني و كم تحركي حيوان است كه همه ناشي از كوچك بودن آكواريوم مي باشد. اگر شما نمي توانيد آكواريوم بزرگي براي ايگوانا فراهم كنيد، و يا اينكه گردش آزادانه ي حيوان در منزل تان ميسر نيست، بايد به فكر يك حيوان خانگي كوچكتر براي خود باشيد.
يك بچه ايگوانا يا يك ايگواناي جوان نياز به فضاي خيلي زيادي ندارد. در واقع، يك آكواريوم معمولي محيط مناسبي براي ايگواناهاي كوچك خواهد بود. با اين حال، توجه داشته باشيد كه ايگواناها خيلي سريع رشد مي كنند و در پايان سال اول شما نياز به يك آكواريوم بزرگتر خواهيد داشت. بنابراين بايد از قبل به فكر باشيد و يك آكواريوم بزرگ را پيشاپيش تهيه كنيد. در عين حال، فراموش نكنيد كه تجهيزات داخل آكواريوم هميشه بايد مهيا باشد و ربطي به كوچكي و بزرگي آن ندارد؛ چيزهايي از قبيل: نور، گرما و رطوبت مناسب و همينطور تنه هاي درخت و چيزهايي شبيه اين براي بالا رفتن حيوان. ]با مراقبت و نگهداري صحيح، بچه ايگواناي شما مي تواند طي 5/2 تا 3 سال به اندازه ي يك ايگواناي بالغ برسد!